Dit interview is gemaakt door Zwolse Peperz.

Afscheid nemen in eigen stijl

“Ieder moment van de dag kan ik gebeld worden met de vraag of ik de postmortale make-up kan verzorgen van iemand die is overleden. Ik camoufleer verkleuringen en herstel de huid, zodat de kist langer open kan blijven en maak mensen op zodat ze er zo veel mogelijk uitzien als toen ze nog leefden. ” Mensen mooi maken, dat is mijn  passie. Mijn specialisatie is Postmortale Make-Up”.

Ik werkte al zeventien jaar als make-up artist toen ik besloot het specialisme postmortale make-up aan mijn werkzaamheden toe te voegen. “Toen een vriendinnetje overleed en ik haar opgebaard zag dacht ik: zij had zo nooit in de kist willen liggen. Ze maakte zich altijd keurig op en nu had ze verder geen make-up op, alleen maar wat oranje lippenstift, terwijl ze een rode jurk aan had. Ik dacht: dit zou ze niet willen. Ik had haar graag op willen maken. Een aantal jaren daarna verongelukte mijn vader. Hij had blauwe plekken in zijn nek, en ik wilde hem weer mooi maken. Dat deed ik toen gewoon op gevoel. Na die twee ervaringen heb ik een cursus postmortale make-up bij een uitvaartopleiding gevolgd om te leren hoe je de huid kunt herstellen, verkleuringen kunt camoufleren en overledenen opmaakt.”

Levende herinnering

“De make-up maak ik aan de hand van een foto van de overledene. Door de foto krijg ik een indruk van hoe iemand er bij leven uitzag. Daarnaast vraag ik aan de familie hoe zij graag willen dat de overledene er uit moet zien. Veel mensen denken dat het even poederen is en dat het dan wel klaar is. Het verschilt per geval, maar ik ben toch al gauw een uur bezig. Ik begin met het herstellen en camoufleren van de huid en ik geef de huid een egale kleur. Als de huid is geprepareerd breng ik evt. naar wens de make-up aan.  Ook het kapsel kan ik maken zoals de overledene gewend was.

“De mening van de nabestaanden is erg belangrijk!”

Rustige make-up

“Het moment om een overleden persoon op te maken kan gelijk na het opbaren zijn, maar voor herstel belt men mij vaak pas een paar dagen na het overlijden, omdat er dan pas verkleuringen optreden die kunnen ontstaan vanwege ziekte of medicijngebruik. Bij het opmaken vind ik het belangrijk om iemand er uit laten zien zoals hij of zij was. Door de bleke kleur blijf je natuurlijk wel zien dat iemand dood is, je gaat iemand niet ineens heel bruin maken. Een overleden vrouw maak ik anders op dan wanneer ze zou leven, omdat de ogen dicht zijn. Als ik oogschaduw aanbreng, is dat veel minder dan bij een levend persoon. Anders krijg je een soort clowns-effect. Dus ik houd het rustig, maar in principe wel zoals ze het gewend waren. Dus als een vrouw altijd rode lippenstift op had, dan breng ik dat nu ook aan.”

Verzorgd afscheid

Voor mij is dit gewoon mijn werk. “Mensen die zichzelf hun leven lang goed hebben verzorgd, moeten ook mooi in de kist liggen, zoals ze waren. Zodat hun familie een waardig afscheid heeft. Het beste compliment dat ik kan krijgen is als nabestaanden zeggen dat iemand er uitziet zoals hij of zij was. Eén keer vond een oudere dame zelfs dat ik haar vriendin zo mooi had opgemaakt dat ze me vroeg of ik haar wilde leren hoe zij zich ook netjes kon opmaken. Er zijn mensen die nu al hebben gevraagd of ik hen wil opmaken na hun overlijden. Iemand vroeg me zelfs haar moeder op te maken als ze overlijdt. En of ik dan ook een proefmake-up wil doen, want haar moeder wil graag weten of ik het precies naar haar zin zal doen.

“Doodgaan hoort bij het leven!”

“Eng vind ik het totaal niet. Doodgaan hoort bij het leven. Ik ben niet bang voor dode mensen. Ook de eerste keer dat ik dit deed was ik niet bang. Terwijl ik bezig was, vroeg ik me af of ik het goed zou doen, en of het de persoon naar haar zin zou zijn. Ik had ook het gevoel dat ze bij me was, alsof ze naar me keek. Ik praat ook gewoon tegen de overledenen. Ik vind het belangrijk om mijn volle aandacht voor ze te hebben, en met die persoon bezig te zijn. Op zo’n moment voel ik me betekenisvol, ik kan namelijk iets voor de naasten betekenen.

Zo heb ik ook 4 jaar als vrijwilliger in het Hospice Lotus bij Zandhove gewerkt.  Een aantal dames daar hadden mij ook gevraagd of ik hen na hun overlijden wilde opmaken. Dat is voor mij dan tevens een mooi afscheid van hen die ik ook heb mogen verzorgen.

Ook ben ik wel eens door een familie in paniek opgebeld om te vragen of ik herstelwerk kon doen. Hun familielid was pas twee dagen na overlijden gevonden en door hoe hij had gelegen was zijn gezicht erg verkleurd. Hierdoor zou de kist dicht moeten. Aan de hand van een foto kon ik zijn gezicht weer goed gelijkend maken en kon zijn kist tot het einde toe open blijven, zodat familie en vrienden fijn afscheid van hem konden nemen. Een heftig geval, maar ik denk naderhand aan de mooie taak die ik heb volbracht en sluit het af.

“Dat de familie goed afscheid kan nemen, daar doe ik het voor.”

Aanbeveling:

Inze Meijer, al sinds jaar en dag mijn postmortale visagist. Zij begrijpt hoe belangrijk het is om een overledene zo mooi mogelijk te maken zodat de nabestaanden goed afscheid kunnen nemen. Natuurgetrouw brengt zij make-up laagje voor laagje aan. Door naar foto’s te kijken en te luisteren naar wat nabestaanden vertellen weet zij altijd weer het juiste resultaat te bereiken. Dank je wel Inze, fijn om jou in mijn team te hebben. Wilma Bouwmeester Stap voor stap uitvaartbegeleiding